رابطه بصیرت و ولایتمداری

بصیرت:
بصیرت به معنى دانایى، بینایى، بینایى دل، هوشیارى، زیرکى و یقین است.( دکتر محمد معین، فرهنگ فارسى، ج 1، ص 546)
حوادث را درست نگاه کردن، درست سنجیدن، در آنها تدبر کردن، در انسان بصیرت ایجاد می کند؛ یعنى بینایى ایجاد می کند و انسان چشمش به حقیقت باز می شود. امیرالمؤمنین (ع) می فرماید: «فانما البصیر من سمع فتفکر و نظر فابصر» بصیر آن کسى است که بشنود، گوش خود را بر صداها نبندد. وقتى شنید، بیندیشد.( بیانات مقام معظم رهبری در دیدار دانشجویان استان قم، 4/8/1389)
ولایت مداری:
امام خمینی ولایت را به معنی :قرب – محبوبیت – تصرف – نیابت اورده وبا توجه به حدیث غدیر خم ولایت را به معنا ی حکومت کردن می دانند.
امام خامنه ای ولایت را به معنی : پیوند – محبت – اتصال – حاکمیت دانسته ورویداد مهم وتاریخ ساز غدیر را موجب استحکام وپیوند روحی ومعنوی مسلمانان با حاکمان شایسته وصالح می دانند.
امام خمینی رضوان الله تعالی علیه و امام خامنه ای روحی فداه ولایت را به الهی و شیطانی تقسیم میکنند :
اللَّـهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُوا یُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ ۖ وَالَّذِینَ کَفَرُوا أَوْلِیَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ ۗ أُولَـٰئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ ﴿البقره/٢٥٧﴾
ولایتمداری به این معنی است که صدر تا ذیل عمل اجتماعی و سیاسی و فرهنگی با اشاره به نگاه رهبری انجام می‌شود اما ولایت‌پذیری به این معناست که فرد براساس عقل و تدبیر و فهم خود عمل می‌کند اما اگر در حین انجام کار احساس کند تعارضی با فرمان ولی پیش آمده، خود را اصلاح می‌کند.

من عاشق شده ام !!!

من عاشق شده ام !!!

از زمانی که عاشق شده ام کارهای عجیبی انجام میدهم

ساعت ها منتظر می مانم برای یک لحظه دیدنش

برنامه ریزی میکنم برای لحظه ای برخورد با او

در همان چند لحظه که نه همه وقت و همه جا سعی میکنم کاری را که احتمال میدهم او را آزرده خاطر میکند انجام ندهم چرا که در خیالم خویش را نزد او میبینم

اگر روزی او را نبینم آن روز مثل سالی میگذرد

اما روز بعد به شوق دیدن او قدم بر میدارم

و وای به حال روزهایی که به هر علت نتوانم او را ببینم

حتی نمیخواهم چنین حالتی را در ذهنم بیاورم

زجر آور است

آری زجر آور است

اما نه ندیدن او بلکه دیدن او

باور کنید هم دیدن او زجرم میدهد و هم ندیدن !

از خودم خجالت میکشم

از خودم بدم می آید

با خود میگویم او هر کسی که باشد اصلا نباید حتی به پای عشق من به مهدی زهرا عجل الله تعالی فرجه الشریف برسد چه به آنکه از عشق او جلو بزند

و او جلو زده است

کجا من منتظر دیدن مهدی زهرا عجل الله تعالی فرجه الشریف بوده ام؟!

کی برای دیدن امام زمانم عجل الله تعالی فرجه الشریف برنامه ریزی کرده ام؟!

مگر من نمیدانم در هفته دو مرتبه اعمال مرا به محضرش میبرند؟!

چگونه است که سال ها بدون او مانند روزی برایم گذشته است؟!

آیا ندیدن صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف برایم زجر آور است؟!

چه بگویم

آری من عاشق شده ام

عاشق چه کس و چه چیز مهم نیست

مهم این است که عاشق آن کسی که باید نشده ام

والسلام علی من اتبع الهدی

نماز واجبی در حال فراموشی

پس از امر به معروف که با عدم پیگیری و رفتار غیر مسئولانه برخی از مردم و دانشجویان و عدم اهتمام به این واجب الهی به گونه ای که تعداد زیادی از ناهی های منکر مورد ضرب و شتم قرار گرفتند، انگار نوبت نماز است که مورد بی توجهی قرار بگیرد.درباره  اهمیت نماز همه آگاهیم ولی معلوم نیست که چرا برخی کلاس های دانشگاه در زمان نماز برگزار می شود؟آیا بهتر نیست که به کلید بهشت بیشتر توجه شود آیا مسئولینی که خود را قانون مدار می دانند بهتر نیست کمی قانون را اجرا کنند؟خیلی از ما وقتی موقع اذان می شود نمی دانیم که به درس استاد گوش دهیم یا به صدای اذان؟نمی دانیم به سوال استاد پاسخ دهیم یا با صدای اشهد ان محمد الرسول ا... ، صلوات بفرستیم ؟این بی قانونی امسال بیشتر جلوه پیدا کرده.

حال معلوم نیست که باتوجه به اعلام رسمی مسئولان مبنی بر قانون عدم برگزاری کلاس در زمان نماز و تاکیدات مقام معظم رهبری بر برقراری قانون تا کی ما در حسرت نماز جماعت و اول وقت باقی خواهیم ماند؟